Dit leidde tot een combinatie van de royal and privé-bezit
Hoewel lang bewoond door prehistorische stammen en dorpen, Brazilië onderging een geheel nieuwe vorm van bewoning in de e eeuwIn April, arriveerden de portugezen op de Bahian oevers van de Rio Buranhém, onder leiding van Pedro Alvares Cabral. Deze zijn gedocumenteerd zien van de inheemse bewoners bij de landing op het strand, die hen begroette met dankoffer van hoofdtooien gemaakt van parrot veren.
Hoewel de portugese zeelieden bleven slechts negen dagen, de inheemse bevolking raakte al snel gefascineerd door de ijzeren gereedschap gebruikt, de Katholieke massa service naleving en de alcoholische dranken die ze hebben waargenomen.
Vanwege deze vermeende interesse in de Rooms-Katholieke religie, de portugese aangenomen dat deze die zou snel bekeren tot het Christendom eenmaal opgeleid. Cabral stuurde een schip terug naar Portugal uitvoering verschillende soorten hout en een verslag over het gebied voor de koning. De rest van de twaalf schepen in de vloot verliet Brazilië voor de Kaap de Goede Hoop in Zuid-Afrika, met achterlating van twee veroordeelden. Deze mannen, anders gebonden voor de uitvoering, kregen vervolgens de gelegenheid om te leren van de lokale taal en leven met de inheemse bevolking, voortplanten met hen en de invoering van de portugese cultuur in de genenpoel. Nog steeds, Portugal niet echt bewust van de waarde van Brazilië, omdat hun import komt vooral uit India en het Verre Oosten. Het was alleen de Nieuwe Christelijke (die waren bekeerde Joden) beleggers die de scouting en de verdediging van de kust. Deze dieren worden verhandeld in brazilwood en zou delen hun monopolie contracten met de portugese koning.
De eerste van deze was de São Vicente, opgericht in
De koning zou dan kunnen particuliere beleggers te veroveren van bepaalde gebieden voor hun eigen voordeel, maar op hun eigen kosten.
Het duurde niet lang voordat andere Europese landen wilde de kans om te veroveren en te bezetten delen van Brazilië.
Brazilwood voorzien van een rijke rode kleurstof, die waardevol was in het kleuren van textiel en kleding. De franse en spaanse herhaalde inspanningen op het invoeren van Brazilië. De portugezen vochten hardnekkig tegen hun invasie, dispatching sterke vloot om duidelijk de kust. Een andere een van haar inspanningen was de oprichting van permanente nederzettingen. Beleggers waren nodig voor delen van het land zo goed als voor suikerfabrieken, enzovoort. De portugese kolonisatoren ook nodig voor het opzetten en onderhouden van positieve relaties met de lokale bevolking. Eeuwen later, suiker zou de agrarische en financiële pijler van Brazilië. De portugees had gevestigd een management cultuur van gewelddadige overheersing en geweld in India. Dit hield echter niet goed naar beneden met de Braziliaanse bevolking, die gevangen en aten hun portugese 'eigenaren' in complexe ceremonies. Dit dwong de portugese koning om te luisteren naar de waarschuwingen van de inheemse volksmuziek en nemen de directe controle.
Tomé de Sousa was de eerste Gouverneur-Generaal van Brazilië in en regeerde als zodanig tot.
In opdracht van de koning, Sousa verklaard Salvador de hoofdstad. Sousa vervolgens ging over de oorlog te verklaren aan de inheemse bevolking tot een daling van de dreiging op het land door de fransen (die van plan waren om samen te werken met de lokale bevolking voor meer kracht). Deze Gouverneur-Generaal was een integraal motivator voor het bouwen van steden, suikerfabrieken en belangrijke gebouwen. Door, de kroon had besteld Sousa voor de behandeling van de plaatselijke bevolking, met het doel om ze te converteren naar het Christendom. Iemand die niet om te zetten werd vergeleken met een Moslim en zou, terecht, tot slaaf gemaakt worden. Als de groepen begonnen te vermengen, zo ook de culturen en genen. Kolonisten aangenomen, zoals veel van de Braziliaanse cultuur als de inheemse en die had de Europese cultuur. Als de kroon en de bisschop van Portugal onderging vernieuwing, het concept van de slavernij was niet langer goedgekeurd, en de nummers van de slaven in Brazilië flink gedaald. Dan, in en, pokken, mazelen en griep sloeg de lokale bevolking, het vernietigen van grote delen van hun bevolking nummers. De locals waren wanhopig op zoek naar voedsel en een soort van inkomen, wat leidde hen om zichzelf te verkopen als slaven, in plaats van te sterven van de honger. Tegen het einde van de, de 'Indianen' op de vlucht naar het binnenland van brazilië s om te ontsnappen aan de koloniale elementen. Dus, de Europese kolonisten, slaven uit Afrika Het is grotendeels te wijten aan deze massa introductie van Afrikaanse mannen en vrouwen die Brazilië heeft een cultuur en erfgoed op basis van zeer veel op die in Afrika te vinden.
